Sinds ze zich kan herinneren, is ze alijd bezig geweest met kleuren, vormen en verf. Daarom leek het voor de hand te liggen om op de kunstacademie te gaan studeren, waar ze de titel Master of Arts heeft behaald. Ze werkt met veel verschillende schildertechnieken, waaronder aquarel, olie, gouache, soft pastel en new media.

Ze is enorm geïnteresseerd in de mens, met name in het psycho-sociale-spirituele aspect dat in elk van ons aanwezig is, evenals in de universele krachten die ons omringen. Ze gelooft dat onze menselijkheid met een onzichtbare draad is verbonden, die buiten tijd, plaats, politiek en cultuur staat. Misschien is de pijn en vreugde die we ervaren in ons genetische geheugen geprint, waardoor we alles wat onze voorouders hebben meegemaakt in onszelf dragen.

Wat ze probeert uit te beelden, is de mens als een continuüm, waarbij woorden en suggestieve beelden niet nodig zijn. Door middel van symboliek communiceert ze met de ontvanger. Ze gelooft dat in ieder van ons een bibliotheek van symbolen beschikbaar is, maar dat deze in veel gevallen (vergeten?) onbewust wordt opgevangen.

www.artte.nl

Helma van de Water (1956) heeft in Gouda de SBB/Keramiekopleiding gevolgd. Daar is haar fascinatie voor het draaien ontstaan. Zij gebruikt de van oudsher ambachtelijke techniek van het draaien, waarna zij afhankelijk van het object, assemblages maakt.

Haar kenmerkende decoratie ontstaat vanuit een intuïtieve lijnvoering, geometrisch en abstract, waarbij de kleuren mede bepalend zijn voor het beeld. Zij wil met haar werk een zintuiglijk beleven opwekken voor de kijker. Haar inspiratie komt o.a. uit de Stijl en Art Deco.

www.keramiekhw.nl

In 2011 heeft zij haar kunstopleiding in Zwolle afgerond. Heel wat jaren later is zij met de Gipskamer gestart. Haar werk benadert ze vanuit het materiaal en haar zeggingskracht. In 1961 zei Jan Schoonhoven “Kunst moet objectief zijn”. Volgens hem moet kunst over het werk zelf gaan en niet over de maker die achter het beeldend werk zit. Bij dit standpunt voelt zij zich goed, daarom werkt ze ook vanuit een neutrale naam met het motto “Het gaat om het werk, niet om mij of mijn handschrift”.

Zoeken naar harmonie en rust in de composities is het doel. Het materiaal in zijn pure vorm toepassen en spelen met ritme, geometrie en lijn zijn de uitgangspunten waar vanuit ze werkt. Met Jan Schoonhoven, Piet Mondriaan en Mies van der Rohe als inspiratiebronnen experimenteert ze met lijnenspel, ruimte, evenwicht en harmonie.

degipskamer.com

Met een grid als basis komen in zijn werk vorm, kleur en ritme samen middels geometrische vormen en sterk geabstraheerde/gedeconstrueerde letters. Hierdoor ontstaat een grafische (beeld)taal die daadwerkelijk of intuïtief gelezen kan worden. Of die, dankzij patroonherkenning de wil tot lezen oproept.

Omdat muziek een grote inspiratiebron is hij van plan qr-codes bij zijn werken op te hangen die verwijzen naar muziek op Spotify. De toeschouwer kan dan (het liefst via koptelefoon) daar naar luisteren.

Sirwan Raouf (1960), maakt bronzen beelden, sculpturen en reliëfs, uitgevoerd in verschillende materialen en schildert in acryl op doek.

De strakke belijning en eenvoud kenmerken zijn kunstwerken, waarin altijd de mensfiguur herkenbaar is! Zijn inspiratie vindt hij in de menselijke emoties zoals liefde, wanhoop, tederheid en saamhorigheid. Een hechte band tussen de mensen, de emotie die mensen bindt en het verlangen naar een wereld waarin mensen in vrede kunnen leven zijn de drijfveren voor zijn werk.

Al vanaf zijn kindertijd heeft hij deze gevoelens tot uitdrukking gebracht in diverse kunstuitingen. Tijdens zijn studie aan de universiteit van Bagdad, waar hij afstudeerde met als specialisme bodemonderzoek, is zijn fascinatie voor klei ontstaan, het materiaal waarmee hij ging verder onderzoeken en bewonderen, daarom volgde naast zijn studie een cursus keramiek en beeldhouwtechnieken bij het centrum voor kunst en cultuur in Bagdad. Na korte tijd is werken met brons zijn eeuwige liefde en passie geworden, tot de dag van vandaag.

Sirwan is echter niet vergeten, dat hij anderen iets wil vertellen. Iets dat uitstijgt boven zijn eigen bron. Iets universeels. Hij heeft ontdekt, dat zijn werk moet gaan over dingen, waar iedereen zich in herkent: dat wij allen op weg zijn, bepakt met onze rugzak vol verleden, dat wij allen geborgenheid zoeken, maar ook geestelijke ruimte en vooral: dat wij elkaar, als mensen, nodig hebben.

In zijn atelier in Emst op de Veluw is veel meer van zijn werk te zien in een gezellig rustig boerenland. U bent van harte welkom om kennis te maken met de kunstenaar en zijn werk.

www.sirwan.nl